Gesprek met Viola (42), teamleider payrolladministratie in de SSU Human Resources
Van FRB naar Bilfinger FRB GmbH naar EQOS Energie: Viola heeft het allemaal meegemaakt. Al doende heeft zij zich verder gespecialiseerd in haar werkterrein. Door de overname van Bilfinger FRB werd zij uiteindelijk benoemd tot teamleider Payroll in de SSU Human Resources bij EQOS Energie. Zij leerde het integratieproces van twee kanten kennen: Enerzijds als collega die van bedrijf verandert, anderzijds als interface die de integratie intensief begeleidt.
Viola, je werkomgeving en de structuren eromheen zijn in de loop der jaren steeds weer veranderd. Uit jouw ervaring – wat is voor jou belangrijk om te zeggen dat je een goede werkgever hebt?
Ik wil me veilig en op mijn gemak voelen bij mijn werkgever. Wat EQOS Energie betreft, was er natuurlijk veel onzekerheid, vooral in het begin van de overname van Billfinger FRB. We hebben veel zorgen gehoord over de overname – maar intussen zijn we samen gegroeid. Het vertrouwen jegens EQOS Energie is er, maar ook van EQOS Energie jegens het vroegere FRB. Vandaag kan ik zeggen dat ik hier goede supervisors en een geweldig team heb gevonden. Ik voel me op m’n gemak.
Bedrijfsovernames leiden tot onzekerheid voor veel werknemers en roepen veel vragen op. . Hoe voelde je je toen duidelijk werd dat EQOS Energie je nieuwe werkgever zou worden?
Ik denk dat de essentiële vraag die men stelt bij zo’n verandering is: “Oh, is er daarna nog werk voor mij?” Vooral in administratieve afdelingen als Human Resources. Natuurlijk was er voor de overname al een HR bij EQOS Energie – passen wij wel bij elkaar? Is mijn job/functie overbodig omdat hij al bezet of overbodig is? Het is een heel natuurlijke angst. Maar de fusie werkte heel goed. Mijn zorgen werden onmiddellijk weggenomen door mijn nieuwe manager. Na een vroege overstap ging ik beetje bij beetje het nieuwe team op, kreeg mijn eigen projecten, waar ik ook mijn nieuwe collega’s direct leerde kennen. De rest kwam vanzelf.
Er is geen “wij” en “jij” meer, maar alleen “wij”.
Het is onvermijdelijk dat twee culturen botsen wanneer een bedrijf wordt overgenomen. Met name van HR-medewerkers wordt verwacht dat zij tijdens het overnameproces bruggen bouwen tussen twee bedrijfsculturen. Hoe was het voor jou?
Mijn collega’s hadden natuurlijk soortgelijke zorgen als ik. Het allerbelangrijkste was duidelijk open communicatie en een overeenkomstige basishouding: het is in wezen niet zo slecht wat er komt, het is alleen de verandering zelf die je zorgen baart. In mijn functie op de HR-afdeling heb ik tussen twee stoelen gezeten – de oude en de nieuwe werkwereld, enerzijds als onderdeel van de overname zelf, anderzijds als degene die de fusie intensief begeleidt. Voor mij was het heel belangrijk om altijd in dialoog te blijven en de basishouding aan te nemen om eerst nieuwe structuren te aanvaarden en er dan over na te denken. En dat je ook het “oude wereld, nieuwe wereld”-denken moet tegengaan door kleine dingen te doen, ook in de communicatie. Er is geen “wij” en “jij” meer, maar alleen “wij”. Ik vond het heel opwindend om te zien hoe deze verandering langzaam door de collega’s werd aanvaard en hoe de denkwijzen veranderden.
Is je dagelijkse werk veranderd als gevolg van de fusie van de bedrijven? Voel je nog verschil tussen die twee?
Vóór de overname werkte ik voornamelijk alleen voor de HR. – Ik deed alles. Na de fusie heb ik veel taken overgedragen aan teamleden. Het was zeker een verandering, maar een goede. Wij hebben ook samengewerkt aan de optimalisering van de processen, want structuren mogen niet zomaar van het ene bedrijf op het andere worden gekopieerd. In plaats daarvan hebben we vandaag veel dingen die we uit de oude FRB-wereld hebben overgenomen, maar ook veel die uit EQOS Energie komen. Ook werden veel dingen op een hoop gegooid en weer in elkaar gezet – de processen werkten voorheen wel, maar pas met de aanpak van beide bedrijven werden ze echt goed. Natuurlijk waren er ook enkele aanvankelijke struikelblokken – de logica uit het verleden paste niet meer, contactpersonen zijn veranderd. Maar in de loop van de tijd vind je ook daar je weg, vooral met de nieuw verworven steun in de afdeling. Ik was vroeger in mijn eentje verantwoordelijk voor een heleboel dingen. Vandaag kan ik professioneel in het grote team opgaan en vullen we elkaar allemaal aan met onze competenties. Vooral bij ingewikkelde zaken is een tweede mening zeer nuttig, daar hou ik van.
Vanuit jouw oogpunt – is een overname een kans of een obstakel? Wat zou je zeggen tegen collega’s die zich hier zorgen over maken? En heb je een ervaring van de laatste twee en een half jaar die je wilt delen?
In principe is het altijd een kans, nooit een belemmering! Hoogstens jijzelf bent een obstakel, omdat men nieuwe dingen niet met nieuwsgierigheid benadert, maar zich juist afsluit voor verandering. Zelf heb ik tijdens mijn periode bij EQOS Energie veel geleerd en mijn eigen opvattingen heroverwogen. Op een bepaald moment ontwikkel je altijd een zekere operationele blindheid voor je eigen processen – de fusie heeft er onder meer toe geleid dat de oude routine in twijfel wordt getrokken en plaats maakt voor iets beters. En dan komt eindelijk het mooie moment dat ik besef dat we een team zijn, geïntegreerd zijn en bij elkaar horen. Als FRB waren we vroeger al familie, nu is de familie gewoon uitgebreid.