Interview met projectleider Arne over zijn werk EQOS Energie in de sector railverkeer
Als Arne in zijn eigen land België met de trein onderweg is, komt hij vaak op plaatsen die hem een trots gevoel geven: sinds september 2011 voert hij in opdracht van infrastructuurbeheerders samen met zijn teams spoorwegtechniek-projecten uit in alle ordes van grootte.
Arne, hoe ben je als geschoold milieutechnicus bij de spoorwegtechniek terechtgekomen?
Dat was puur toeval. Vijf jaar geleden zag ik dat EQOS Energie in de sector fotovoltaïsche techniek actief was en heb ik gesolliciteerd. Maar na twee gesprekken ben ik bij de spoorwegtechniek beland, omdat daar net een assistentenbaan vrij was. Ik ben in het algemeen erg geïnteresseerd in het tot stand komen van technische oplossingen, zo gezien heb ik mij bij de spoorwegtechniek heel vlug thuis gevoeld.
… zolang het werk gedaan wordt, heb ik veel vrijheid om zelf mijn dagen in te delen.
Hoe ziet een typisch project bij de spoorwegtechniek er uit?
Het typische project bestaat niet, het palet reikt van heel kleine projecten, als er alleen maar veranderingen aan een enkele mast nodig zijn, tot hele grote, waar wij een aantal jaren aan werken. Als projectleider ben ik voornamelijk met coördinatie bezig, met klanten, collega’s en de monteurs op de verschillende bouwlocaties. Dat betekent telkens ook weer weekenddiensten en nachtwerk. Ik werk meestal tegelijk aan een of twee grote en een heleboel kleinere projecten. Ik ben de helft van de dag op bouwlocaties, de andere helft op kantoor. Maar dat is geen probleem, zolang het werk gedaan wordt, heb ik veel vrijheid om zelf mijn dagen in te delen.
Wat was tot nu toe je grootste uitdaging? Waar ben je bijzonder trots op?
De grootste uitdaging was tot nu toe het Livan-project in Antwerpen wat tegelijk ook mijn grootste project was: tien kilometer nieuwe tramweg boven de grond, acht kilometer in een tunnel. Ik heb het project van begin tot eind geleid en heb het met de nodige ondersteuning van veel collega’s met succes kunnen afronden. Vooral bij het tunnelgedeelte waren er wel verrassingen, maar ten slotte is alles gelukt. Mijn collega’s en ik zijn nog altijd trots als we door Antwerpen rijden, omdat wij hier meegewerkt hebben.